ΕΠΙΠΛΑ ΒΟΛΟΣ - ΕΠΙΠΛΟ ΣΙΑΡΡΑΣ | ΒΙΟΤΕΧΝΙΑ ΟΙΚΙΑΚΩΝ ΕΠΙΠΛΩΝ ΣΙΑΡΡΑΣ
ΕΠΙΠΛΑ ΒΟΛΟΣ
Τα έπιπλα αναφέρονται σε κινητά αντικείμενα που προορίζονται να υποστηρίξουν διάφορες ανθρώπινες δραστηριότητες όπως καθίσματα (π.χ. καρέκλες, σκαμπό και καναπέδες), φαγητό (τραπέζια) και ύπνο (π.χ. κρεβάτια). Τα έπιπλα χρησιμοποιούνται επίσης για τη συγκράτηση αντικειμένων σε βολικό ύψος για εργασία (όπως οριζόντιες επιφάνειες πάνω από το έδαφος, όπως τραπέζια και γραφεία) ή για αποθήκευση αντικειμένων (π.χ. ντουλάπια και ράφια). Τα έπιπλα μπορεί να είναι προϊόν σχεδιασμού και θεωρείται μορφή διακοσμητικής τέχνης. Εκτός από τον λειτουργικό ρόλο των επίπλων, μπορεί να εξυπηρετήσει συμβολικό ή θρησκευτικό σκοπό. Μπορεί να κατασκευαστεί από πολλά υλικά, όπως μέταλλο, πλαστικό και ξύλο. Τα έπιπλα μπορούν να κατασκευαστούν χρησιμοποιώντας μια ποικιλία αρμών ξυλουργικής που συχνά αντικατοπτρίζουν την τοπική κουλτούρα.
Οι άνθρωποι χρησιμοποιούν φυσικά αντικείμενα, όπως κολοβώματα δέντρων, βράχους και βρύα, ως έπιπλα από την αρχή του ανθρώπινου πολιτισμού. Η αρχαιολογική έρευνα δείχνει ότι από περίπου 30.000 χρόνια πριν, οι άνθρωποι άρχισαν να κατασκευάζουν και να χαράζουν τα έπιπλα τους, χρησιμοποιώντας ξύλο, πέτρα και οστά ζώων. Τα πρώτα έπιπλα αυτής της περιόδου είναι γνωστά από έργα τέχνης, όπως ένα ειδώλιο της Αφροδίτης που βρέθηκε στη Ρωσία, που απεικονίζει τη θεά σε θρόνο. Τα πρώτα σωζόμενα έπιπλα σώζονται στα σπίτια της Skara Brae στη Σκωτία και περιλαμβάνουν ντουλάπια, κομμά και κρεβάτια όλα κατασκευασμένα από πέτρα. Πολύπλοκες τεχνικές κατασκευής όπως η ξυλουργική ξεκίνησαν στις αρχές της δυναστείας της αρχαίας Αιγύπτου. Αυτή η εποχή είδε κατασκευασμένα ξύλινα κομμάτια, όπως σκαμπό και τραπέζια, μερικές φορές διακοσμημένα με πολύτιμα μέταλλα ή ελεφαντόδοντο. Η εξέλιξη του σχεδιασμού επίπλων συνεχίστηκε στην αρχαία Ελλάδα και την αρχαία Ρώμη, με θρόνους να είναι συνηθισμένοι, καθώς και οι κλινικοί καναπέδες πολλαπλών χρήσεων που χρησιμοποιούνται για χαλάρωση, φαγητό και ύπνο. Τα έπιπλα του Μεσαίωνα ήταν συνήθως βαριά, δρύινα και διακοσμημένα. Ο σχεδιασμός επίπλων επεκτάθηκε κατά την Ιταλική Αναγέννηση του 14ου και 15ου αιώνα. Ο δέκατος έβδομος αιώνας, τόσο στη Νότια όσο και στη Βόρεια Ευρώπη, χαρακτηρίστηκε από πολυτελή, συχνά επιχρυσωμένα μπαρόκ σχέδια. Ο δέκατος ένατος αιώνας ορίζεται συνήθως από τα στυλ αναβίωσης. Τα πρώτα τρία τέταρτα του εικοστού αιώνα θεωρούνται συχνά ως πορεία προς τον μοντερνισμό. Μια μοναδική ανάπτυξη του μεταμοντέρνου σχεδιασμού επίπλων είναι η επιστροφή σε φυσικά σχήματα και υφές.
